Habeşistan’a gidemeyen Müslümanlara da sosyal boykot ilan ettiler.
Onlarla oturmayı, alışveriş etmeyi, kız alıp vermeyi yasakladılar. Mekke’nin dışındaki bir vadide, toplumdan ayrı tutularak yalnızlığa terk edildiler.
Müslümanlar bu abluka altında, günlerce kızgın çöl güneşinde aç ve susuz kaldılar. Bu acılı ve sıkıntılı dönem tam üç yıl sürdü.
Bu dönemde peygamberimizin ailesi Hz. Hatice ve amcası Ebu Talip vefat etti. Bu yıla Hüzün Yılı denir.
Bu şartlar altında artık bu şehirde daha fazla yaşamanın imkansızlığını anlayan Müslümanlar, mallarını, evlerini ve eşyalarını bırakarak, Medine’ye göç ettiler. Allah’ın emriyle Peygamberimiz de M.S. 622 yılında Medine’ye hicret etti.
Medine’de Müslümanlar arasında kardeşlik, birlik ve beraberlik duyguları kuruldu.
Böylece İslam, her geçen gün gelişti, Müslümanlar çoğaldı ve İslam, tarihteki yerini aldı.
